Anna Botsford Comstock (1854-1930), liderka ruchu edukacji przyrodniczej, starała się zainspirować nowe pokolenia miłośników przyrody prowadząc lekcje zawierające praktyczne instrukcje i zachęcające do bezpośredniego obcowania ze światem przyrody. Jej celem było celebrowanie więzi z ziemią poprzez pozytywne, ekologiczne uczestnictwo w przyrodzie, a nie tylko jej obserwowanie.
Najpierw dała się poznać jako znakomita ilustratorka książek z dziedziny entomologii. Wykonała ponad 600 ilustracji owadów do projektów i publikacji swojego męża – Johna Henry Comstocka. Jego “Wstęp do entomologii” był tylko jednym z wielu ważnych tekstów, które razem opublikowali. Ich książki są nadal używane przez niezliczonych studentów rolnictwa i profesjonalistów jako przewodniki do zrozumienia świata owadów i ich wpływu na rośliny i uprawy.
W połowie lat 90. XIX wieku zaczęła działać samodzielnie w dziedzinie edukacji przyrodniczej. W 1895 roku została powołana do Komisji Promocji Rolnictwa Stanu Nowy Jork, gdzie skupiła się na wprowadzeniu nauk przyrodniczych do systemu szkół publicznych i szkoleniu nauczycieli, by wprowadzać młodych ludzi w świat przyrody. Opracowywała programy nauczania, szkoliła nauczycieli, pisała broszury i książki, stała się orędowniczką nauki przyrody w szkole. Aby zachęcić dzieci do odkrywania przyrody, Comstock przez kilka lat ściśle współpracowała z innymi edukatorami przyrody na Uniwersytecie Cornella, a następnie zebrała ich wspólne prace i publikacje w inspirującym The Handbook of Nature Study (1911).
Anna była pierwszą nauczycielką, którą wyprowadziła swoich uczniów i nauczycieli z klasy na łono natury.
To dosłownie otworzyło drzwi dla studiów akademickich w dziedzinie nauk przyrodniczych, a nauka praktyczna i obserwacje z pierwszej ręki sprawiły, że kursy stały się bardziej wartościowe.
Pisząc szczegółowe teksty przyrodnicze i plany lekcji, Comstock systematycznie uwzględniała gatunki żyjące na ziemi, w wodzie i w powietrzu, podkreślając związek ludzkości z mikrobami, owadami, roślinami, zwierzętami, ziemią i niebem.
W 1897 roku otrzymała stanowisko profesorki nauk przyrodniczych w Cornell – jako pierwsza kobieta-profesorka w historii tego uniwersytetu. W 1920 roku otrzymała tytuł profesora zwyczajnego, mimo oporów ze strony niektórych członków akademii. Kontrowersje wzbudzała jej płeć.
Nauka przyrody rozwija w dziecku zamiłowanie do piękna, postrzeganie kolorów, form i muzyki…. Ale przede wszystkim daje dziecku poczucie obcowania z naturą na świeżym powietrzu i trwałą miłość do niej.
– Anna Botsford Comstock
Napisała wiele książek na temat edukacji przyrodniczej i ochrony przyrody, w tym „How to Keep Bees”, „Trees at Leisure”, „Insect Life”. Najsłynniejsza książka to „The Handbook of Nature Study” (1911).
Książka, której ukazało się 24. wydań, jest używana na całym świecie i zachowała dorobek wczesnych inicjatyw w zakresie nauki przyrody. W tym dziele Comstock porusza różne tematy związane z ziemią w części “Kamień i minerały”, “Gleba” i “Woda” (we wszystkich jej formach). Praktyczna nauka o niebie obejmuje pory roku, pogodę i astronomię. W książce znajdziemy lekcje poświęcone małym ssakom, ptakom i ich siedliskom, bezkręgowcom i rybom .
Jej pionierskie techniki nauczania i wizja edukacji dzieci wspierały całe pokolenia uczniów i nauczycieli w nauce przyrody. Opracowany przez nią program studiów przyrodniczych dla dzieci wyniósł naukę poza salę lekcyjną i zachęcił dzieci do poznawania świata przyrody. Jej metoda stała się wzorem dla programów studiów przyrodniczych na całym świecie, pomagając rozwijać w kolejnych pokoleniach nowe zrozumienie dla znaczenia ochrony przyrody.
Książka była wykorzystywana do nauki przyrody w szkołach podstawowych na całym świecie aż do lat 40. XX wieku!
Jej wkład w tę dziedzinę był tak wielki, że w 1988 roku National Wildlife Federation uznała ją za “Matkę Edukacji Przyrodniczej”.
Źródła: Entomology Today, New York Botanical Garden, Early Women in Science, Biodiversity Heritage Library
Zdjęcie Anny Comstock pochodzi z Biblioteki Uniwersytetu Cornell, autorka Karen Penders St. Clair